Trekking na Islandii – Landmannlaugar & Porsmork

Islandia – kraj w którym w ciągu jednego dnia ma się 4 pory roku!

Po krótce opowiem o moim ostatnim trekkingu na Islandii. To  zdaje sie najpopularniejsze chodzenie po górach w Islandii (highlands). Warto na początek dodać, że trek jest otwarty tylko latem! Ze względu na brak mostów i wysoki stan rzek, mniej więcej na początku września zamykany jest ten szlak. 

Czy warto? WARTO! mimo, że to ciężki teren. W sumie codziennie przekracza się jakąś rzekę lub pięć – czasem wody jest po pas i to o temperaturze ok. 4 stopni (bo z lodowca spływa). Przeszłam niby tylko 200 km w 7,5 dnia, a widziałam krajobrazy pustynii, księżycowy (pył wulkaniczny z Eyjafjallaajukull, tęczowe góry, wzgórza porośnięte fluorescencyjnym mchem czy pola lawowe. Czy gdziekolwiek na świecie jest tak zróżnicowanie na tak małym terenie? NIE!

Z północy na południe – przez pustkowia Islandii

Opis szlaku: Co kilka kilometrów znajduje się schronisko, przeważnie co 10-15 km, tak by codzień idelanie mieć gdzie spać pod dachem lub bezpiecznie się rozbić koło schroniska. Ceny zbijają z nóg, ok. 70zł od osoby w namiocie lub min. 200 zł za nocleg na pryczy bez pościeli w pokoju wieloosobowym!

Treki są bardzo dobrze oznaczone, ale dobrze mieć mapę, lub chociaż google maps.

Internet jest na prawie każdej górce, a zasięg telefonów alarmowych, w sumie wszędzie. Tutaj możesz czuc sie bezpiecznie, a byc na totalny, bezludziu. To kocham!

Pogoda? Wszystko! Spodziewaj się wszystkiego!  Od śniegu, chodzenia w chmurach, mgle, po 26 stopniowy upał! Ważne są sandały do przechodzenia rzek i wodoodporne buty (bo deszcz i  śnieg miesjcami. Nie muszą być super ciepłe. Ważne wygodne i pamietamy by kupić o jeden numer większy!

Co ciekawe nie można rozbić się w Thorsmork – Parku Narodowym.  Park nardowy tylko chyba dlatego, że tam rośnie troche drzew. haha! Lasem można to ewentualnie nazwać, choć drzewa nie za wysokie, takie karłowate. Ale grzybów (kozaków, podgrzybków i maślaków) setki/ czy tysiące. Serce płakało, bo zrywać w Parku nie można…

Tutaj ważna jest ekologia, wszystkie śmieci zabieramy ze sobą, lub zostawiamy w schronisku (nie każdy przyjmuje). Tam też zakupiłam butlę z gazem, bo zabrakło od gotowania herbaty i kislu na drogę. Uwielbiam mieć coś ciepłego. Kisiel fajnie wchodzi, gdy już masz dość sproszkowanego jedzenia.

Ciąg dalszy wkrótce!