Z wielką radością zapraszam Was 2 sierpnia o 15:00 do namiotu ASP na @polandrockfestival aka Woodstock. To dla mnie bardzo duże wyróżnienie, kto by pomyślał! Opera w Sydney, gdzieś na końcu świata była dla mnie, urodzonej jeszcze w komunie, pewnym symbolem – czegoś nieosiągalnego. Jako dziecko czy nastolatka nigdy bym nie pomyślała, że tak po prostu sobie wpadnę na weekend w drodze powrotnej z Nowej Zelandii do Sydney i w dodatku odwiedzę starego znajomego. Oczywiście, żeby dojść do tego momentu wydarzyło się mnóstwo rzeczy, bez których bym się tam nie znalazła. Przede wszystkim zniknęła bariera umysłowa, bo uwierzyłam, że niemożliwe nie istnieje. A zaraz potem jak znaleźć na to wszystko pieniądze? Uwierzcie bądź nie, ale sekret oszczędzania na podróże leży w codziennych wyborach. Kawa robiona w domu do termicznego kubka, a nie z sieciówki. Nowe buty czy bilet na samolot? Czy na pewno musisz spać w drogim hotelu zamiast w namiocie czy aucie? I w końcu łapanie okazji na tanie bilety musi się stać twoim codziennym rytuałem. Każde 5 złotych niewydane na głupoty przybliża Cię do spełnienia marzenia. Ciuchy się niszczą, a wspomnienia zostają na zawsze. Przypominam o zabawnym quizie zorganizowanym razem z @mbankpl, który pokaże jakim podróżnikiem jesteś. Sprawdź to na www.mbank.pl/asp
Każdą chwilę należy przeżywać. Czekanie to grzech.
NEIL GAIMAN
Gdybym miała przestawić dzisiejszego gościa cyklu Rozmowy z Pozytywnymi numerami… użyłabym liczb 63, 6 i 7.
Poznajcie Sabinę. 63 kraje, 6 kontynentów i 7 razy Islandia. Instagramowej społeczności znana jako @samaprzezswiat, w dzisiejszej rozmowie mówi o wolności, przesuwaniu własnych granic i o tym, że ludzie na świecie są dobrzy.
*Uprzejmie ostrzegam, że po przeczytaniu będziesz chciał zabukować bilety gdzieś na koniec świata!
[Martyna] – Sabina, niezły jest Twój podróżniczy licznik. Powiedz proszę, od czego się to zaczęło?
[Sabina] – Wydaje mi się, że potrzeba podróżowania była we mnie od zawsze. Na początku podróżowałam palcem po atlasie, oglądałam dużo dokumentów podróżniczych, np. o Rapa Nui (przypis: rdzenna ludność Wyspy Wielkanocnej), które totalnie działały na moją wyobraźnię. Niestety przez wiele lat nie mogłam sobie pozwolić na to finansowo, a przynajmniej tak sobie myślałam.
Dzisiaj wiem, że można podróżować bardzo niskim kosztem, jeśli tylko się chce. Ograniczenia mamy tylko w głowie. Weszłam na Kilimandżaro i Mount Blanc. Byłam na 6 kontynentach. W sumie 63 kraje.Z kontynentów została mi tylko Antarktyda.
Pojawiało się tyle pytań odnośnie podróżowania solo, że postanowiłam założyć grupę na facebooku: Sama Przez Świat
Po zaledwie kilku dniach okazuje się, że jest nas bardzo dużo! i jesteśmy kochane, pomocne i mega odważne. Rewelacja! Jeśli jeszcze nie jesteś z nami, a chcesz w miłej atmosferze zapytać o podróże i wszystko w tym temacie albo podzielić się swoją wiedzą, albo znaleźć kumpelkę (czemu nie!). Zapraszam! grupa jest zamknięta i tylko dla dziewczyn.
Jestem na airbnb dobre 5 lat! Początkowo jako podróżnik, od 3 lat także jako gospodarz. Airbnb to genialna opcja dla tych co szukają taniego noclegu. Z moich doświadczeń wynika, że jakość jest dużo wyższa niż w hotelu, za te same pieniądze. Jeszcze nigdy nie miałam wtopy. Zresztą airbnb to wielki biznes i jeśli coś jest nie tak bardzo łatwo można to zgłosić. Znajdą Ci alternatywne miejsce, zwrócą koszty itd. Nie ma się zupełnie czego bać! Dobrze to stworzyli.
Podróżuj z airbnb
Na co trzeba zwracać uwagę przy wynajmowaniu airbnb:
– komentarze, recenzje plus system gwiazdek (poniżej 4 bym nie brała)
– zdjęcia dużo mówią miejscu
– sprawdź lokalizacje na mapie
– przeczytaj dokładnie opis, bardzo ważne by umówić się na konkretną godzinę na odbiór kluczy, bo to nie hotel z recepcją
– czy jest to rezerwacja natychmiastowa, czy musisz poczekać aż gospodarz potwierdzi Twój przyjazd.
– czy wynajmujesz tylko pokój czy całe mieszkanie, czy łazienka jest wspólna
– warto napisać do wynajmującego i spytać się o rady co do dojazdu lub atrakcji turystycznych
Wynajmuj swoje mieszkanie i zarób na swoje podróże! to jeden z moich ulubionych sposób na dodatkową gotówkę na podróże. I to nie małą! Choć ie ukrywam, że najlepiej maja Ci co mieszkają w dużych popularnych miastach. Nie ma mnie w domu min. połowę roku, więc szkoda by ta przestrzeń się marnowała. Najczęściej zwraca mi się cały czynsz wynajmu lub mam nawet górką! Dobrze mieć przyjaciela, który pomoże w daniu kluczy, podczas Twojej nieobecności.
O czym warto wiedzieć przed wynajęciem swojego mieszkania na airbnb
– bezpieczeństwo: airbnb ubezpiecza Twoje mieszkanie od kradzieży bądź zniszczenia
– na początku warto nie włączać rezerwacji natychmiastowej i samu dobierać wynajmujących. To bardziej komfort psychiczny niż cokolwiek innego
– zadbaj o to by przestrzeń była posprzątana, pościel czysta, przygotuj ręczniki i podstawowe kosmetyki w łazience.
– przygotuj instrukcję obsługi mieszkania (hasło do wifi, jak otworzyć okno, gdzie jest śmietnik, od kiedy jest cisza nocna, co zobaczyć w okolicy)
pierwszy wynajem może być ciężki bo nie masz recenzji, możesz poprosić jakiegoś znajomego o rekomendację. Obniż cenę na początek, a w jakiś obłożony weekend na pewno ktoś się znajdzie. Recenzje Twoje jako podróżujący tez się liczą!
Jeśli stworzysz ofertę wynajmu swojego mieszkania z mojego linku polecającego, po pierwszym wynajmie dostaniemy nawet do 195 euro bonusu! —–> www.airbnb.pl/r/slawrow
Pieniądze to temat śliski, ale chciałabym żeby pieniądze nie były dla Was wymówką. Da się spełniać marzenia, tylko trzeba chcieć! A jak już jedziecie grupą to w ogóle mnóstwo kosztów, których nie da się przeskoczyć się dzieli.
Jedziemy po kolei:
bilety lotnicze (zakupione na esky.pl ok. 7 miesięcy przed, tania linia Southern China, lot trwał 35 do 42h): 2500zł
campervan z http://nomadnz.com – 0 zł (udało mi się znaleźć opcję przewiezienia auta z jednego końca kraju w drugi (dodatkowy koszt ok. 500zł do Christchurch, bo tam był samochód). Autostop działa wyśmienicie, można tez na grupie New Zealand Backpackers kupić jakieś kombi za 2 lub 3 tys. dolarów i sprzedać po zakończeniu wyprawy. Normalny koszt wynajęcia campervana na 2 do 4 osób to koszt od 60 do 150 dolarów.
paliwo – tani diesel – od 1,10 do 1,40 – przejechałam prawie 3 tys. km – 900 zł
przeprawa promowa – 170 dolarów – 410zł
campingi (warto mieć “self contained mobile home” z certyfikatem, wtedy można parkować gdzie się chce. Miałam 6 płatnych campingów (przeważnie od 15 do 25 dolarów za auto, najdrożej w Queenstown 55 dolarów) , razem: 150 dolarów – 360zł
hostel – 1 raz (przy okazji polecam w Picton, Allicante, cudowni właściciele – 70zł
JEDZENIE:
zakupy w sklepie, gotowałam sama 2 razy dziennie:
rzeczy typu jajka, woda, soki, orzechy, mięso, masło, ser, banany, avocado, jabłka, pomidory – ok. 400zł
restauracja: najlepsze owoce morza i ryby w życiu i napar z czarnej porzeczki z miodem (Careys Bay Historic Hotel). – 35 dolarów – 85 zł
własne jedzenie wzięte z domu (kisiele, budynie, owsianki w paczkach, batony, herbaty, kawy) Do Nowej Zelandii wolno wwozić tylko suchą żywność pakowaną przemysłowo. Razem: około 150zł
RAZEM, na jedną osobę 4875zł
Extra przygody:
skok ze spadochronem plus zestaw zdjęć i filmik (samemu nie można kręcić ze względu bezpieczęństwa) – 350 dolarów – 840 zł
lost world – grotołazy, zjazd na linie ze 100 metrów w głąb jasknii (taniej jest zamówic na Bookme New Zealand: – 289 dolarów – 700zł
Hobbiton (akurat nie polecam, jesli nie oglądąło się filmu) 80 dolarów – 190zł
Dodatkowe rzeczy:
ubezpiecznie podróżne – ok 100 zł
karta visa traveler (pozwala wybierać pieniądze z bankomatu na całym świecie i płacić karta bez prowizji plus ubezpieczenie podróżne) – 90 euro na rok
Sprzęt zakupiony dużo wcześniej: dobre buty trekingowe , przytrzymałka do telefonu by robił za gps, rozgałęźnik do zapalniczki by móc ładować kilak rzeczy naraz, sprzęt foto, latarka czołówka, ostry nóż, kurtka przeciwdeszczowa, koc, plecak., powerbank.
śpiwór, kuchenka, lodówka, przetwornica by ładować laptopa i baterie, sztućce, kubki, ręczniki itp. niepotrzebne – są na stanie w campervanie
Spore zaskoczenie, że tak popularne radio zaprosiło mnie do siebie. Także pierwszy wywiad live i od razu Radio Zet! Ale popołudniową audycję prowadzi świetna ekipa! Kamila Terpiał, Roman Osica i Waldemar Maniewski – Dziękuje za zaproszenie!
Czy to jest w ogóle możliwe? Tak! Koszty wynajmu auta i hoteli na Antypodach przerastają kieszeń większości Polaków. Mądrzejsze jest już wynajęcie campervana! O ile ma sie naklejkę, można parkować wszędzie (tzw. freedom camp) Uwielbiam tą wolność! Normalnie koszt wynajęcia campervana na 2-4 osoby, z kuchnią, spaniem i przenośna toaletą to koszt 150 dolarów. Najtaniej robi to jucy (możecie znac z USA). Ja za pierwszym razem kosztystałam z małej firmy https://www.nomadnz.com/ No ale dobra, miało być za darmo. Jak?
W sumie dopiero teraz, po powrocie zaczęłam coraz więcej czytać o Jamajce. Okazuje się, że to jeden z najgorszych krajów dla kobiet na świecie. Tu co druga kobieta przyznaje, że została zgwałcona. Kilkaset dzieci rocznie ginie także w porachunkach lub jest zabijanych przez rodziny.
Traktowanie kobiet
Dla potwierdzenia anegdotka. Wynajęłam samochód z kierowcą na jeden dzień. Po 10 milach na stacji auto nie chce ponownie zapalić. Mija kilka minut, krząta się wokół samochodu, stuka w silnik. A ja mówię “To akumulator, bo tu jest duża wilgotność… Jestem kobietą, wiem… ale jestem też kierowcą. Sprawdź proszę akumulator”. Minęło z 40 minut zanim mnie posłuchał. Znaczy i tak się do tego nie przyznał, ale fakt pozostaje faktem. Tutaj role są bardzo genderowe. Świat mężczyzn nie przeplata się ze światem kobiet. Nie widuje sie ich razem. Za wyjątkiem wieczornych tańców, które są bardzo bardzo sensualne czy wręcz seksualne.
Zobaczcie to video:
Kobiety są traktowane przedmiotowo. Pisałam już o tym, że co chwilę ktoś zaczepia mnie i proponuje seks. Przy czym mówię na odczepne, że mam chłopaka. A oni – to tylko zabawa, to nie zdrada. Zdarada jest wtedy kiedy sie w kimś zakochasz. Sam seks się nie liczy. Mój kierowca ma w tym momencie 10 kobiet z którymi sypia. Mi też proponował…
Uważajcie na lokalsów i nie dawajcie im swoich namiarów. Jamajczycy nie mają wstępu do większości krajów Europy, jest to możliwe tylko na zaproszenie. I możesz być pewny, że Cię o to poproszą. A potem możesz mież z tego powodu kłopoty. Niestety chodzi im tylko o europejski paszport. Ale czy można im się dziwić?
Przypomniała mi się jedna rozmowa… Spytałam czemu macie tyle dzieci. No więc po pierwsze są bardzo napaleni – słyszę. No i jak się z kimś jest, to się nie używa zabezpieczenia…
Bieda wyłazi tu każdym oknem
Biedę widać tu zaraz za rogiem 5* hotelu. Dla mnie to było za dużo. Pierwszy raz w życiu widzę slumsy. Po kilku dniach byłam już tym zmęczona. Ciężko się na to patrzy wiedząc, że nie jesteś w stanie pomóc. Oni sami sobie zresztą też.
Odnoszę wrażenie, że dla Jamajki nie ma ratunku. Tu wszystko się sypie. Korupcja, lenistwo, brak struktur, nastawienia, zaufania społecznego, przyzwolenie na narkotyki, jazdę po pijaku (już nawet nie po spożyciu). Wartość ludzkiego życia mierzona w pieniądzach. Z jednej strony nie dbają o pieniądze (chcę dać im zarobić, ale się nie garną…), z drugiej wszystko kręci się tu wokół pieniądza i nie ma nic za darmo. Przypadkowa pomoc przy naprawie auta kosztowała. Mimo, że mój jamajski znajomy mówi “pomógł bezinteresownie”. “Jamajczyk zawsze Ci pomoże!” No właśnie nie. Zawsze zapłacić musieliśmy. Dziki kraj. Może edukować? Przez kilka pokoleń? Ale czy to coś da? Ci ludzie myślą, a więc i żyją inaczej. Nie ma jutra, jest tylko dziś. Czy z takim nastawieniem można wybudować coś stałego? Ale jak zmienić nastawienie?
Biznes na turystyce?
Brytyjczyk, który kupił tu w ramach inwestycji willę mówił, że od ponad roku nie jest w stanie znaleźć żadnego zaufanego pracowitego Jamajczyka. On chce płacić, dobrze płacić, ale oni przychodzą tylko po kasę. Ale żeby na nią zarobić, to już nie. Przyjdzie raz i tyle. Ostatecznie myśli o tym, by przywieźć kogoś z Europy. Również dbałość o turystów to zagadka. Nie pomyśli, że trzeba zostawić dobre wrażenie, że może wróci, że może poleci znajomym? Nie, turystę trzeba wydoić ile się da. Najczęściej jednak oszukać. Białas głupi i się nie zorientuje. Niestety.
Na Jamajkę jednak tylko z grubym portfelem, po to by się zjarać organiczną ekologiczną marihuaną, dziką imprezę do rana w Kingston i skoczyć z klifu w Negril. Wiele brudnych plaż odstrasza. Jedzenie nie jest wykwintne, kraj słabo przygotowany na przyjęcie i urozmaicenie czasu turystom. No chyba, że ktoś lubi igrać z życiem.
Z praktycznych rzeczy. W sumie nie trzeba brać dolarów jamajskich. Możecie wziąć amerykańskie, ale też niekoniecznie. Są tu dwa popularne banki: NBC i Scotiabank. Nie mam jakiejś super polskiej karty, ale naprawdę spoko mnie policzyli. Płaciłam też kartą i też było super. MasterCard sprawdził się znakomicie. Więc karta jest bezpieczna! Będzie taniej niż wymienić złotówki na walutę obcą na lotnisku.
Piszecie do mnie często… piszcie dalej 🙂 …ale pewne pytania się powtarzają…
Jak zacząć?
Jeśli się boisz – zacznij od najbezpieczniejszych krajów świata typu: Islandia, Norwegia, Szwajcaria. Albo po prostu od Polski. Wyjedź na drugi koniec. To kwestia przełamania barier i konwenansów. Jeśli uświadomisz sobie, ze to super podróżować samemu, tak będzie. Zobacz ile osób czyta ten blog. Tysiące. To nic wstydliwego, nie mieć z kim jechać. To wyzwanie. I dasz sobie radę!
Co z bezpieczeństwem?
Wiadomo, kobiety są bardziej narażone. Nie chodź po nocach, po szemranych dzielnicach. Wieczorem, jak gdzieś zostaniesz weź taksówkę. Staraj się przebywać w miejscach gdzie jest dużo ludzi. Zaprzyjaźnij się z lokalsami. Oni Ci doradzą i ewentualnie ochronią, bo wiedzą najlepiej jak się poruszać po swoim terenie. Ogólnie pamiętaj, że zdecydowana większość ludzi jest cudowna i dobra. Dużo bardziej niebezpiecznie czułam się w Londynie czy Paryżu niż w slumsach na Jamajce , która ma taką złą sławę…
A jak Ty zaczęłaś?
Jednego dnia po prostu się wkurzyłam, bo po raz kolejny żaden z moich bliskich nie chciał/nie miał pieniędzy/czasu na jakiś wyjazd, który znalazłam w jakiejś super ofercie. Mój pierwszy raz solo był w Barcelonie, potem była Islandia, która totalnie już mnie przekonała, że to jest to! Teraz w sumie nie mam ochoty jeździć już z kimś. No poza wysokimi górami. Tam wspinam się tylko z najlepszymi. Nie ryzykuję życia.
Nie znam angielskiego.
Poza Europą w sumie nikt nie zna, zresztą We Włoszech, Francji czy Hiszpanii też się nie dogadasz po angielsku. Nie szukaj wymówek! Dogadasz się na migi, a jak nie – to użyj Google translator. A tak poza tym… to ucz się języków, najlepiej przyswajamy w czasie podróżowania.
Książki do polecenia?
“Minimalizm w podróży” – szczególnie jak lubisz wędrówki.
Nie boisz się?
Już nie. Może trochę. Ale mój strach jest już teraz racjonalny. Nie boje się tego co inni powiedzą. Boję się czasem o moje bezpieczeństwo, ale zachowuję podstawowe zasady, w sumie dokładnie takie same jak normalnie w dużym mieście plus znajomość danej kultury i naprawdę wszystko będzie dobrze. Nie skacz tylko na głęboką wodę. Pojedź najpierw mniej hardkorowe miejsca i powoli przekraczaj swoje granice. Warto. Bo one są dużo dalej niż myślałaś że są na początku.
Nie mam pieniędzy.
Oszczędzaj i jedź. To Twój wybór. Albo nowy ciuch albo jedziesz gdzieś. To kwestia codziennych małych decyzji. Kilka moich tricków? Pracować za granicą, zarobić i jechać na kilka miesięcy. W czasie swojej nieobecności wynająć mieszkanie na airbnb. Obserwować na facebooku takie strony jak fly4free, biblia taniego latania czy Wakacyjni Piraci.
Nie mam z kim.
I świetnie. Idealny powód by pojechać samemu. Też nie miałam z kim i raz się wkurzyłam i pomyślałam, że jak tak dalej będę na kogoś czekać to nigdy nigdzie nie pojadę.
Zawsze jeździłam z biurem, jak robi się to samemu?
Bardzo prosto. Bilety kupujesz na stronie linii lotniczej (np. Ryanair, Easyjet, Wizzair) a miejsce do spania np. na airbnb. Skąd wiedzieć co zwiedzać? Wygoogluj “Co warto zobaczyć” lub Top 10 must see.
Cały czas podróżujesz?
I tak i nie. Tak, bo mam taką pracę, że sporo podróżuję, choć głównie po Europie (nudy). Nie, bo narazie mój plan to pracować, oszczędzać i jechać. Choć kiedyś bardzo bym chciała utrzymywać się z samych podróży.
Bardzo długo dochodziłam do siebie, bo tym doświadzceniu. Przez wiele dni żadne słowa nie chciały mi przejść przez palce. Zacznę może od końca. Wylądowałam w Berlinie o 7 rano. Taxi i po chwili byłam w domu. Rozebrałam się, napuściłam wody do wanny, dodałam bąble. I miałam łzy w oczach. Uczucie: “Czym sobie zasłużyłam na taki luksus?” mieszało się z “Jak dobrze być w domu”. Co mną tak wstrząsnęło?
