125 małych mnichów w Królestwie Paganu w Birmie. Skąd się tam wzięli? W 2007 roku południe kraju nawiedził sztorm i osierocił setki dzieci. Jeden z mnichów w klasztorze w Bagan przygarnął ich do siebie. Stworzył przedszkole, szkołę i teraz nawet już szkołę średnią. Utrzymują się wyłącznie z datków. Spędziłam z nimi cały ranek. Zaproszono mnie nawet na lunch. Chłopcy mimo że są mnichami jak to dzieci bawiły się beztrosko. Jest to im wybaczane. „To jeszcze dzieci” – słyszę od starszych mnichów. Od małego muszą sami słać sobie łóżko, prać i mają zmiany w kuchni. Jest skromnie ale nikt nie głoduje. Dzień zaczyna I kończy się modlitwą. Posiłki i ich przygotowywanie jest święte. Podobnie jak do świątyni tak i do jadalni należy ściągnąć buty. Je się w kuckach. Bardzo dużo czasu spędzają na powietrzu. Spod czerwonych szat wystaje szczupłe. ale silne umięśnione ciało. Znają trochę słów po angielsku. Z dużą dozą…